تو بودی کسی که دلم هواشو کرده بود این همه وقت؟

جا نمیشه تو جمله که چقدر دلم برای تو و پیرهن آبی آسمونیت تنگ شده 

طلوعم کن تو میتونی لامصب

راستی

دنیای تو کجا بود که پر بود از لبخند و مهربونی و صبوری؟

از آفتاب بدم میاد. از خاک بدم میاد. 

بیا بگو اکّی اکّی باران بخنده.